Door een gebrek aan crisisopvangplaatsen moeten Brusselse ziekenhuizen kinderen en jongeren tot zes maanden en langer opvangen. Deze kinderen krijgen daardoor niet de hulp die ze nodig hebben. Daarnaast nemen ze ook de plaats in van zieke kinderen. Het Universitair Ziekenhuis van Brussel heeft het over zo’n vijftigtal jongeren per jaar. In de commissie Welzijn van het Vlaams Parlement vraagt men zich af hoe de minister deze jongeren kan helpen.

Een aantal Brusselse ziekenhuizen geven aan dat ze veel jongeren veel langer dan noodzakelijk opvangen. De reden daarvoor is een gebrek aan crisisopvangplaatsen voor jongeren. “In enkele krantenartikels werd geschreven dat de jeugdrechter sommige jongeren eigenlijk naar een jeugdinstelling wilde sturen, maar dat er, omdat er geen crisisopvangplaatsen zijn, wordt gekozen voor een soort tussenoplossing, namelijk het verlengen van een verblijf in een ziekenhuis”, zegt Lorin Parys (N-VA). Zo verblijven er zo’n vijftig kinderen per jaar in die situatie in UZ Jette en ook het Brusselse Sint-Pieterziekenhuis telt permanent acht tot twaalf geplaatste jongeren. Het gaat van pasgeboren kinderen tot tieners van 15 jaar.

“Het spreekt voor zich dat een ziekenhuis niet de ideale omgeving is voor kinderen die daar niet wegens ziekte verblijven. Een opname in een ziekenhuis is voor de ziekteverzekering een zeer dure oplossing. Bovendien nemen deze kinderen ook de plaats in van zieke kinderen”, zegt Freya Saeys (Open Vld). Maar het bevel van een rechter kan niet geweigerd worden. Volgens een Nederlandstalige jeugdrechter in Brussel, Tine Suykerbuyk, ligt de kern van het probleem bij het structurele gebrek aan crisisopvangplaatsen.

Studio Commissie, maandag 2 juli 2018 vanaf 18u op vlaamsparlement.tv. Daarna 24u te bekijken in onze nieuwslus.