De coronacrisis is door veel ondernemingen nog niet goed verteerd of we zitten al volop in een nieuwe crisis, de energiecrisis. Door de stijgende energiefacturen dreigt een kwart van de ondernemingen failliet te gaan. Doet Vlaanderen genoeg om een economisch bloedbad te voorkomen? Journalist Marc Van de Looverbosch legt het voor aan Danny Van Assche, gedelegeerd bestuurder van zelfstandigenorganisatie UNIZO.
Danny Van Assche, de topman van UNIZO, trekt aan de alarmbel. Door de stijgende energiefacturen en de torenhoge loonkosten is de situatie voor veel ondernemingen stilaan onhoudbaar aan het worden. “De situatie is op dit moment vrij beangstigend. We komen nu net uit een jaar waar er al veel onzekerheden en kostenstijgingen zijn geweest (zoals de energiekosten), en nu zitten we met het probleem van de stijgende loonkosten.” In België stijgen de brutolonen mee met de evolutie van de gezondheidsprijsindex. Vele werknemers zien hun loon doorheen het jaar stijgen, maar voor 1,3 miljoen werknemers wordt hun loon jaarlijks geïndexeerd. Zo zullen zij op 1 januari een loonstijging krijgen van 11 procent.
Volgens Van Assche zitten veel ondernemingen met de handen in het haar. “Ondernemingen gaan deze loonstijgingen niet kunnen doorrekenen aan hun klanten. En dan gaan er consequenties zijn… Als je bijvoorbeeld een KMO hebt met tien werknemers, dan ga je er op het einde van de maand elf moeten betalen terwijl je er maar tien hebt. Als je dat niet kan betalen, dan ga je moeten terugvallen op 9 werknemers om er 10 te betalen.” Van Assche stelt dan ook voor om vanaf 2 januari de loonindexering in de diepvriezer te steken. “60 procent van de werknemers heeft al een indexering van zijn/haar loon gehad, dus je kan niet anders dan het loon van de overige 40 procent te indexeren op 1 januari. Maar eenmaal die indexering achter rug is, moet men wachten.”
Energietransitie
Uit de KMO-barometer van UNIZO blijkt dat het ondernemersvertrouwen in vrije val is. Een op de vier ondernemingen zal dit jaar met verlies afsluiten. Volgens Van Assche is de energietransitie de enige structurele redding om uit die energiecrisis te geraken. “We moeten onafhankelijk worden van schurkenregimes voor onze energiebevoorrading, dus moeten we zo veel mogelijk zelf onze energie maken.”