We beginnen aan een reeks met alle fracties van het Vlaams Parlement. Eerst is het de beurt aan de grootste fractie: N-VA. We leren dat fractieleider Philippe Muyters en Bert Maertens koele minnaars zijn van alle dada’s van de partij Vooruit, tevens hun regeringspartner.
Het nieuw samengestelde Vlaams Parlement is bijna een jaar aan het werk maar het wetgevend werk laat op zich wachten. Zo werden er amper decreten goedgekeurd. “Dat klopt. Maar de Vlaamse Regering is nog maar acht maanden aan de slag. Het is dan ook normaal dat het nog wachten is op decretaal werk. Daarnaast moet ook niet alles via decreten geregeld worden. Het is misschien beter om minder regeldruk op te leggen”, kaart Vlaams volksvertegenwoordiger Bert Maertens (N-VA) aan.
N-VA-fractieleider Philippe Muyters wijst erop dat de Vlaamse Regering Diependaele I wel veel plannen op tafel heeft gelegd. “Zo heeft minister-president Matthias Diependaele het ambitieuze industrieplan gelanceerd. Ook het defensieplan kreeg vorm. Het zijn zeer uitgebreide plannen die gedragen worden door iedereen.” Maar volgens critici komt het niet verder dan plannen en mooie woorden. Maertens spreekt dit tegen. “Het toekennen van vergunningen kan versneld worden, een defensiefonds werd opgericht en er worden klemtonen gelegd op mobiliteit en openbare werken. Er zijn dus heel wat werken die op stapel staan.”
Wikken en wegen
Tot ieders verrassing bleef N-VA na de verkiezingen van 9 juni de grootste partij van Vlaanderen. In het Vlaams Parlement veroverde ze 31 zetels. Daarmee is ze even groot als de Vlaams Belang-fractie. Muyters stelt gerust, er is genoeg werk voor alle parlementsleden. “De meesten hebben naast hun functie als Vlaams volksvertegenwoordiger ook een lokaal mandaat. De combinatie kan pittig zijn maar het is ook een meerwaarde. De kennis van het lokale brengen zij mee naar Vlaanderen. In geen geval zit er iemand met zijn duimen te draaien in het Vlaams Parlement.”
Nochtans komt niet iedereen even vaak aan het woord tijdens de plenaire vergadering. Maertens spreekt dit tegen. “We doen ons best om iedereen aan bod te laten komen maar de actualiteit moet mee zitten. Een actuele vraag moet gaan over een actueel thema en niet alle thema’s komen even vaak aan bod. Daarnaast mag je je ook niet blind staren over wie vooraan staat aan de micro. Een parlementslid heeft heel wat andere taken, ze moeten ook actief zijn op het werkveld. Tot slot is het veel makkelijker om als oppositielid over alles een mening te uiten, want je wordt er toch nooit voor verantwoordelijk geacht. Als meerderheidspartij moet je veel meer je woorden wikken en wegen.”
Sinterklaaspolitiek
Het eerste jaar van de nieuwe Vlaamse Regering Diependaele I loopt niet van een leien dakje. De coalitie van N-VA, Vooruit en cd&v lijkt het onderling amper eens te geraken. Ook wordt er openlijk kritiek geuit op de verwezenlijkingen van de coalitiepartners, zoals de premie voor huishoudtoestellen, beter bekend als de “frigobon”, een kortingsbon van 250 euro voor gezinnen met een laag inkomen. “De N-VA is een koele minnaar van de frigobon”, lacht Maertens. “Het regeerakkoord is een akkoord van compromissen. Daarin staat dat zo’n frigobon mogelijk is. Af en toe moet je zo’n maatregelen dan maar slikken, dat is politiek.”
Maar door de Sinterklaaspolitiek van Vooruit, zoals sommigen beweren, dreigt het begrotingstekort groter en groter worden. Muyters ziet het rooskleuriger. “In Vlaanderen zitten we nog altijd goed. We zitten met een begroting die op weg is naar een evenwicht in 2027. Alles wat we willen realiseren vanuit het regeerakkoord moet passen binnen dat kader van die begroting in evenwicht in 2027. Dat is voor ons een heel belangrijk punt.”
Geen consensus
Voor de buitenwereld lijkt het allemaal minder rooskleurig. Ministers die elkaar publiekelijk tegenspreken, die elkaars beleid afkraken, enz. “Matthias Diependaele is een minister-president die heel verbindend werkt”, verdedigt Maertens. “Hij probeert echt een team te maken van de Vlaamse Regering.”
Nochtans lijkt er vaak geen consensus te zijn tussen de verschillende partijen. Zo is N-VA ook een koele minnaar van de gratis gezonde maaltijden op school, het paradepaardje van Vooruit. “In mijn gemeente Izegem zou ik het bestuur aanraden om niet in te tekenen”, reageert Maertens. “Volgens mij moet je de gezinnen helpen die het vandaag echt nodig hebben. Dat kan een OCMW perfect doen. Met belastinggeld moet je zuinig omspringen. Je moet maatregelen nemen die efficiënt en effectief zijn.” Ook Muyters vindt dat er geen nood is aan zo’n project in zijn gemeente Edegem.
Weyts vs. Demir
Ook binnen de partijen rommelt het. Vooral onderwijsminister Zuhal Demir en haar voorganger Ben Weyts lijken niet in elkaars ploeg te spelen. “De stijl van Demir is anders. Momenteel is ze heel veel aan het doen in het onderwijs, maar dit is alleen mogelijk door het voorbereidende werk van Ben Weyts. Zonder het beleid van haar voorganger zou Demir niet kunnen verwezenlijken van wat ze vandaag bereikt”, stelt Muyters in Het Gesprek vast. “Weyts heeft een schitterende basis gelegd waar Demir nu op aan het verder werken is.”
Maertens staat hem bij. “Weyts is keihard ingegaan tegen de gevestigde waarden met één boodschap: de lat moet hoger voor ons onderwijs. Dat heeft heel veel tijd gekost maar de geesten zijn nu gerijpt. Demir is de vruchten aan het plukken van het geleverde werk van Weyts.”