Vlaams volksvertegenwoordiger Mieke Schauvliege (Groen) is nog maar een jaar fractieleider van haar partij Groen in het Vlaams Parlement. In ‘Het Rapport’ kaart ze aan hoe zij en haar fractie hebben gewogen op het beleid. Ze vindt dat deze Vlaamse Regering hopeloos gebuisd is en hoopt dat de volgende Vlaamse Regering een linkse regering wordt.

In april 2023 werd bekendgemaakt dat Vlaams volksvertegenwoordiger Mieke Schauvliege (Groen) de nieuwe fractieleider van de partij Groen werd. Ze volgde hiermee Björn Rzoska op die aankondigde dat hij zich wil toeleggen op de lokale politiek in Lokeren. “De Groen-fractie heeft een mooi rapport gehaald, daar hebben Björn en ik mooi aan bijgedragen. Maar ik ga het niet onder stoelen of banken steken, ik was liever aan het begin van de legislatuur fractieleider geworden in plaats van op het einde”, reageert Schauvliege in Het Rapport. “Wij hebben als fractie zeker gewogen op het beleid. Zo is de onderzoekscommissie PFAS er gekomen door mijn werk in het parlement.”

Vlaams minister voor Leefmilieu en Omgeving Zuhal Demir (N-VA) verraste in juni 2021 vriend en vijand toen ze suggereerde om een parlementaire onderzoekscommissie omtrent de PFAS-vervuiling in Zwijndrecht op te richten. Dat antwoordde ze op een vraag van Schauvliege, die de problematiek al enige tijd aankaartte. Na vele hoorzittingen kwam de onderzoekscommissie met een reeks aanbevelingen. “Het bedrijf 3M heeft 20 à 30 jaar vrijuit kunnen vervuilen. Dat is naar boven gekomen in de PFAS-commissie. Die rommel moet nu opgekuist worden en dat gaat heel veel energie vragen. 3M gaat hier niet mee wegkomen”, concludeert Mieke Schauvliege.

Totale malaise

In januari 2024 werd het Stikstofdecreet in het Vlaams Parlement goedgekeurd. Ondanks belangrijke bezwaren van de Raad van State zette de Vlaamse meerderheid door. Maar het resultaat is volgens Schauvliege gewoon bedroevend. “Twintig jaar geleden heeft toenmalig minister Vera Dua (Groen) het probleem aangekaart en een plan uitgetekend. Had men toen naar haar geluisterd en het plan uitgevoerd, dan was er vandaag geen totale malaise in de landbouwsector en op het vlak van natuur. Het decreet dat nu voorligt, zal niet standhouden voor het Grondwettelijk Hof. Deze Vlaamse Regering maakt regels en wetten die niet juridisch robuust zijn. De Vlaamse Regering bereidt decreten slecht voor die dan door het zwijgakkoord van de meerderheid worden goedgekeurd. Een slecht politiek compromis eindigt in een slecht decreet.”

Natuur en landbouw kwamen de afgelopen legislatuur vaak lijnrecht tegenover elkaar te staan. Maar voor Schauvliege is het duidelijk dat natuur en landbouw naast elkaar kunnen bestaan. “Het is niet evident om natuur, landbouw en industrie met elkaar te verzoenen, maar er zijn wel mogelijkheden. Men heeft die weg niet willen bewandelen en de weg van polarisatie verder opgezocht. En dat is meteen de tweede evaluatie van deze Vlaamse Regering, men heeft heel veel brokken gemaakt die moeilijk te herstellen zijn.”

Recht in het hart

Minister-president Jan Jambon (N-VA) gaat voluit voor een tweede termijn, maar volgens waarnemers heeft hij de hoge verwachtingen deze legislatuur niet kunnen inlossen. Ook Schauvliege vindt dat deze Vlaamse Regering zwaar gebuisd is. “Ze verdienen absoluut een buis omwille van hun krakkemikkig juridisch werk, hun polarisatie en omdat ze alle Vlamingen laten wachten. Wachten op de zorg, wachten op de bus, wachten op een woning, wachten op onderwijs, enzovoort. Moest ze kunnen vallen, zou deze regering al lang gevallen zijn. Gevallen over het stikstofdecreet, maar ook over de kinderopvang.”

Deze legislatuur kwamen de wantoestanden in de kinderopvang naar boven. Na het tragische overlijden van een meisje van zes maanden oud in een kinderdagverblijf in Mariakerke werd er een onderzoekscommissie in het leven geroepen. En daar kwamen alle schandalen naar boven, de lijst was lang. Het trof cd&v, de gezinspartij bij uitstek en de partij die al 20 jaar de welzijnsminister levert, recht in het hart. “Celia Groothedde (Vlaams volksvertegenwoordiger voor Groen, n.v.d.r.) heeft daar altijd op dezelfde nagel blijven kloppen. Zij was de Mieke Schauvliege van de kinderopvang”, zegt Schauvliege, “Zij was de eerste die de wantoestanden aankaartte maar werd nooit echt au sérieux genomen. Het is door ons dat de regering wakker is geschud, dat er twee onderzoekscommissies zijn gekomen en dat er aanbevelingen zijn opgesteld.”

De groene minister

Schauvliege en Vlaams minister voor Omgeving en Leefmilieu Zuhal Demir (N-VA) vlogen elkaar regelmatig in de haren. Vooral tijdens de commissievergaderingen ging het er soms hard aan toe. Nochtans wordt minister Demir gezien als ‘de groene minister’ in deze centrumrechtse Vlaamse Regering. “Dat toont aan hoe erg weinig ambitie deze Vlaamse Regering heeft”, reageert Schauvliege. “Doet ze het beter dan haar voorganger Joke Schauvliege (cd&v)? Je zou al vreselijk hard moeten prutsen om het slechter te doen dan Joke Schauvliege.”

Tabula rasa

Na de verkiezingen van 9 juni zullen, als alles goed verloopt, slechts twee leden van de huidige Groen-fractie overblijven in het Vlaams Parlement, namelijk Mieke Schauvliege en Jeremie Vaneeckhout. Bijna een tabula rasa. Sommigen verhuizen naar de Kamer, anderen willen zich focussen op de lokale verkiezingen of geven er gewoon de brui aan. “Onze mensen vertrekken niet omdat ze het beu zijn of uit frustratie. Ze kiezen gewoon voor iets anders. De meesten gaan volop voor dat lokale niveau. Wij gaan nu voor een sterke, nieuwe ploeg hier in het Vlaams Parlement”, aldus Schauvliege.