In 2017 kondigde gewezen parlementsvoorzitter Jan Peumans (N-VA) aan dat hij bij de verkiezingen van 2019 het halfrond vaarwel zegt. Hij was wel nog lijstduwer, en haalde hierbij een monsterscore van 23.069 stemmen. Zijn zitje gaf hij aan de eerste opvolger, Katja Verheyen. Tot op heden heeft hij hier geen spijt van. “Ik ben 15 jaar Vlaams volksvertegenwoordiger geweest, waarvan 10 jaar voorzitter en ik heb dat met heel veel plezier gedaan. Momenteel ben ik 72 jaar, wat betekent dat ik een zevende van mijn leven parlementsvoorzitter ben geweest, dat is lang genoeg. Ik heb geen spijt van mijn keuze, maar ik volg de parlementaire activiteiten niet meer, want dan krijg ik toch wel heimwee.”

Opportunisme

In de aanloop naar de verkiezingen duiken er vaak plots ‘witte konijnen’ op of doen politici de overstap naar een andere partij. Zo stapten Lorin Parys en Annick De Ridder van Open Vld naar N-VA, Annemie Turtelboom van CVP naar Open Vld, Karin Van Overmeire van Vlaams Belang naar N-VA, enzovoort. Oud-politicus Herman De Croo (Open Vld) verweet dat zij ‘voyageurs sans bagage’ zijn – reizigers zonder bagage. Peumans heeft het moeilijk met deze gang van zaken. “Ze nestelen zich niet alleen in een andere partij, maar ze worden ook nog eens bevoordeeld door de partij. Ze worden bijvoorbeeld lijsttrekker, terwijl diegene die het verdiend heeft op de tweede plaats komt te staan. Ik heb het daar moeilijk mee. Het heeft niets meer met ideologie te maken, maar het draait enkel om eigen profijt.”

Vlaams Vredesinstituut

Op woensdag 29 maart presenteerde het Vlaams Vredesinstituut haar jaarverslag, getiteld ‘Dialoog in tijden van onzekerheid’. Jan Peumans, voorzitter van de raad van bestuur van het Vredesinstituut, was teleurgesteld dat er zo weinig Vlaamse volksvertegenwoordigers aanwezig waren tijdens de presentatie. “De helft van de volksvertegenwoordigers had in de zaal moeten zitten maar van de N-VA waren er slechts twee aanwezig, Elke Sleurs en Wilfried Vandaele. Ik ben er van overtuigd dat sommige volksvertegenwoordigers niet weten dat het Vredesinstituut bestaat.”

Éminence grise

Jan Peumans is momenteel nog actief als gemeenteraadslid in Riemst. Verder heeft hij naar eigen zeggen nog heel weinig contact met de partij. “De enigen met wie ik nog contact heb, zijn Zuhal Demir en Geert Bourgeois. Limburg en West-Vlaanderen komen altijd goed overeen. Ik zit nog in het partijbestuur vanwege mijn deskundigheid en ervaring. En elke ochtend wacht ik op een telefoontje en zit ik te wachten, maar dat telefoontje komt niet. Maar ze vinden wel dat ik nog aan de verkiezingen moet meedoen.”

Na een fikse rel binnen de Vlaamse regering over het stikstofakkoord, is er dan na enkele mislukte pogingen toch witte rook verschenen. Alleen maar lachende gezichten op de persconferentie van de Vlaamse regering, maar hangt die Vlaamse regering nog goed samen? “Ik heb bij de onderhandelingen van de regeringsvorming tegen Bart De Wever gezegd dat Geert Bourgeois terug minister-president had moeten worden. Bourgeois had de stikstofcrisis beter aangepakt”, aldus Peumans in Het Gesprek.