Het Vlaams Parlement is trots op zijn kunstcollectie. Elke dag gedurende het krokusreces stelt een parlementslid zijn/haar favoriete kunstwerk aan u voor. Kathleen Krekels (N-VA) koos voor een werk van Maxime Van de Woestyne.

Maxime Van de Woestyne was een telg uit een voorname kunstenaarsfamilie. Zijn vader Gustave Van de Woestyne was een belangrijk kunstenaar uit de eerste Latemse School, die de Vlaamse beeldende kunst rond de vorige eeuwwisseling op een internationaal topniveau bracht. Diens broer, de romanschrijver en dichter Karel Van de Woestyne, was een van de redacteurs van het gezaghebbende literaire tijdschrift Van Nu en Straks, het Vlaamse antwoord op de Nederlandse tachtigers.

René Magritte

Maxime Van de Woestyne raakte in zijn jeugd in de ban van de surrealistische schilderkunst, die in België met René Magritte een vertegenwoordiger van wereldformaat had. Het surrealisme streeft naar een realistische afbeelding van een irreële wereld. Naast droombeelden en nachtmerrieachtige taferelen brachten surrealistische schilders ook beschouwingen over de relatie tussen de afgebeelde en reële werkelijkheid. Het bekendste voorbeeld is Magrittes La Trahison des Images, beter bekend als Ceci n’est pas une pipe.

In andere schilderijen bediende Magritte zich van de techniek van de trompe-l’oeil (gezichtsbedrog) om het onderscheid tussen werkelijkheid en afbeelding te laten vervagen. In La Condition humaine plaatste hij een landschapsschilderij voor een venster met uitzicht op precies hetzelfde landschap, zodat de grenzen van het afgebeelde schilderij in het afgebeelde landschap verdwenen. Het Open luik van Maxime van de Woestyne borduurt verder op dit subtiele spel.

Open luik

In dit schilderij heeft Maxime Van de Woestyne een zeer zware omkadering aangebracht rond een vederlichte inhoud, een klein landschapschilderijtje dat enkel een flinterdun boompje bevat. De buitenste kaders zijn echt, terwijl de binnenste zo hyperrealistisch zijn geschilderd dat het oog van de toeschouwers ze als even echt percipieert. Aangezien Van de Woestyne de buitenste kaders zelf uit hout heeft vervaardigd, maken ook zij integraal deel uit van het kunstwerk. De schilder gaat op een zeer speelse manier het onderscheid te lijf tussen het schilderij als voorwerp en het schilderij als afbeelding.

Een deel van de geschilderde kaders bestaat uit gordijnen en luikjes, zodat je een scenische voorstelling krijgt, alsof er een spektakel wordt opgevoerd. Zo wordt de ironie van de overdadige presentatie nog aangescherpt door de introductie van een theatraal effect.

Bron: Hedendaagse kunst in het Vlaams Parlement – Wilfried Van Vinckenroye en Tom Van Elst

Het werk van…, maandag 24 februari 2020 vanaf 18u vlaamsparlement.tv. Stem af op Telenet (kanaal 42), Orange (kanaal 80) of Proximus TV (kanaal 175). Daarna 24u te bekijken in onze nieuwslus.