Het Vlaams Parlement is trots op zijn kunstcollectie. Elke dag gedurende het krokusreces stelt een parlementslid zijn/haar favoriete kunstwerk aan u voor. Stephanie D’Hose (Open Vld) koos voor een werk van Guillaume Bijl.

In het Huis van de Vlaamse Volksvertegenwoordigers vind je nog ouderwetse paternosterliften. Daarin hebben hele generaties postchequepersoneel zich vlot op en neer verplaatst doorheen tien boven- en ondergrondse verdiepingen, maar aan de huidige Europese veiligheidsnormen beantwoorden de liften niet. Anderzijds heeft de Brusselse overheid ze als waardevol industrieel patrimonium geklasseerd. Toen het Vlaams Parlement dit kantoorgebouw van de Post overnam, kon het bijgevolg de liften niet in gebruik nemen, maar evenmin uit het gebouw verwijderen. Gelukkig leenden ze zich uitstekend voor een kunstproject.

Nog altijd schrikken bezoekers als ze in de oude liften plots mensen opmerken. Kunstenaar Guillaume Bijl beheerst immers tot in de puntjes de kunst om de kijker te misleiden. Hij voorzag twintig van de veertig liftkooien van hyperrealistische personen. Dankzij hun passende kledij en natuurlijke houding zijn deze figuren gemakkelijk met echte mensen te verwarren. Speciaal voor het kunstwerk liet het parlement de stokoude liftmechaniek restaureren, zodat Bijls personages in een voortdurende ellips langs alle verdiepingen van het gebouw blijven circuleren.

Ironie

In het werk van de Antwerpenaar Guillaume Bijl is de ironische knipoog nooit ver te zoeken. Zijn installaties zijn op zich perfect geloofwaardig, maar verplaatst naar een locatie waar je ze niet zou willen verwachten. Hij wil de decors van zijn tijd tonen. Zo richtte hij een galerij als viswinkel in en een andere als autorijschool. In 2008 organiseerde hij in het SMAK een jaarbeurs met een hele resem stands voor koopwaar en diensten, zoals badkamertoebehoren, bejaardenfauteuils en zelfs een huwelijksbureau. Zijn favoriete onderwerp zijn de pseudo-attracties zo authentiek mogelijk in scène gezette culturele of toeristische trekpleisters. Bijvoorbeeld een stemhokjesmuseum of een oermensenmuseum. Een luchtige manier om kritisch stil te staan bij de manier waarop we alles en nog wat tot attractie verheffen.

Kunst/werkelijkheid

Nog dunner wordt de scheiding tussen kunst en werkelijkheid als Bijl de werken niet in een galerij maar in een ‘reële’ omgeving presenteert. Naast de hoger vernoemde transformatie-installaties ontwerpt Bijl ook situatie-installaties: door in een realistische ruimte een fictieve ingreep uit te voeren ontstaat een vervreemdingseffect. Daarvan vormt het liftintegratieproject in het Vlaams Parlement een perfect voorbeeld.

De paternosterliften ademen de sfeer van monumentenzorg, die nog wordt geaccentueerd door de plakbordjes met opschrift: ‘2 personen’. Zo wordt hun retrokarakter nauwgezet in ere hersteld. Qua sfeer sluiten ze aan bij de schilderijen van Edward Hopper. De figuren zelf vormen zowat een doorsnee van wat in het Huis van de Vlaamse Volksvertegenwoordigers zou kunnen bevinden: fictieve politici en ambtenaren, maar ook een werkman in overall en zelfs een kind met een voetbal. In Guillaume Bijls ironische universum gaat het om een kind dat zijn ouders van het werk komt afhalen.

Bron: Hedendaagse kunst in het Vlaams Parlement – Wilfried Van Vinckenroye en Tom Van Elst

Het werk van…, woensdag 26 februari 2020 vanaf 18u vlaamsparlement.tv. Stem af op Telenet (kanaal 42), Orange (kanaal 80) of Proximus TV (kanaal 175). Daarna 24u te bekijken in onze nieuwslus.