Meyrem Almaci (Groen) draait al lang mee in de politiek maar het is de eerste legislatuur dat ze in het Vlaams Parlement zetelde. Hoe kijkt zij terug op de afgelopen vijf jaar? Zal ze het Vlaamse niveau missen of verkiest ze toch de Kamer? In onze eindejaarsspecial praat ze erover met journalist Marc Van de Looverbosch.
Vlaams Parlementslid en voormalig partijvoorzitter van Groen Meyrem Almaci zal bij de verkiezingen in juni de federale lijst van haar partij trekken in de provincie Antwerpen. Daarmee verhuist ze weer naar de Kamer. Nochtans zit ze ook graag in het Vlaams Parlement. “Ik ben echt gebeten door cultuur, ik ben ook voorzitter van de commissie voor Cultuur. Maar ja, lijstvormingen… Ach, ik zit ook heel graag in de Kamer”, reageert Almaci. Björn Rzoska, Elisabeth Meuleman, Wouter De Vriendt, An Moerenhout, Imade Annouri, Kristof Calvo,… zullen we niet meer terugzien op het nationale toneel. Sommigen stellen dat vele groenen het zinkende schip verlaten. “Als je blijft zitten dan krijg je het verwijt dat je aan je postje vastklampt en als je vernieuwt, vinden mensen dat te drastisch. Het is een evenwichtsoefening en dat is zeker niet gemakkelijk.”
Almaci is zelf het product van een vernieuwingsoperatie. Zo mocht in 2007 de toen nog onbekende Almaci de federale lijst trekken voor de Antwerpse kieskring. “Dat was toen een keuze van de partij om een nieuwe generatie te lanceren. We werden ook steeds ondersteund door de anciens. Dat geluk hebben we, dat de anciens achter de schermen de partij mee ondersteunen.”
Internationaal Strafhof
Het motto ‘nooit meer oorlog’ is weer doorprikt. Het einde van de oorlog in Oekraïne lijkt niet in zicht en het conflict in de Gazastrook is volledig geëscaleerd. “Ik heb daar echt al van wakker gelegen. De beelden uit Gaza zijn ondragelijk. Ik kan alleen maar blijven oproepen tot een staakt-het-vuren en pleit ervoor om alle misdaden voor het Internationaal Strafhof te brengen”, zegt Almaci in Het Jaar Van. “Ik ben pacifist in hart en nieren. Je kan niet met de Verenigde Naties (VN) keihard optreden tegen Rusland omwille van de inval in Oekraïne maar dan tegen Israël zeggen van wat preciezer te bombarderen.”
20 jaar cd&v-beleid
Al twintig jaar heeft de partij cd&v de portefeuille welzijn in Vlaanderen. Maar volgens Almaci heeft de partij de zorg naar de afgrond geleid. “Er zijn mensen die uit het leven stappen, euthanasie aanvragen, omdat ze al jaren aan het wachten zijn op een zorgbudget. Pas na het ontslag van Wouter Beke is er ruimte ontstaan om dat hardvochtige beleid een beetje af te bouwen.”
Moest de val van de Vlaamse Regering kunnen leiden tot vervroegde verkiezingen, dan zou volgens Almaci de regering al gevallen zijn. “Als een minister-president meer in het buitenland zit dan zijn regering te leiden doorheen crisismomenten, dan betekent dat toch iets. Heel veel grote woorden altijd, maar als het puntje bij paaltje komt heeft deze regering dossier na dossier, jaar na jaar broddelwerk geleverd. Je zou bijna heimwee krijgen naar de degelijkheid van Bourgeois.”
