Wouter De Geest neemt, na vier jaar voorzitterschap van de Vlaamse werkgeversorgansatie Voka, afscheid. Zijn mandaat liep maar drie jaar, maar de corona- en energiecrisis hielden hem langer op post. Toch vertrekt hij met een tikkeltje spijt in het hart. Samen met journalist Marc Van de Looverbosch overloopt De Geest de uitdagingen die onze regio en onze economie te wachten staan.
Na een voorzitterschap dat vooral getekend werd door crisissen neemt Wouter De Geest afscheid van de Vlaamse werkgeversorgansatie Voka. Op 22 november neemt Rudy Provoost de voorzittershamer over. “Ondanks de verschillende crisissen is ons ledenaantal aanzienlijk gestegen”, zegt De Geest. “Wij zijn meer dan ooit een ledenorganisatie en geen sectororganisatie.”
Doeltreffend crisisbeheer
Volgens De Geest heeft deze Vlaamse regering de coronacrisis op economisch vlak goed beheerd. Een economisch bloedbad bleef uit, maar de Voka-topman zit toch met enkele vragen en bedenkingen. “Het beheren van de crisis heeft men eigenlijk niet slecht gedaan. Maar crisissen zijn ook uitdagingen om zaken fundamenteel anders aan te pakken en dat blijft wat achterwege”, stelt De Geest vast. “Wij zijn niet klaar voor een crisis. Wij kunnen crisissen niet betalen. Dat baart mij wel zorgen. Daarom hebben wij met Voka naar aanleiding van de coronacrisis een oproep gedaan om ons land te transformeren. Met het Plan Samen Groeien willen we van Vlaanderen tegen 2030 de beste regio maken om te ondernemen, te werken en te leven.”
De Voka-voorzitter wijst erop dat ons land al decennialang nood heeft aan fundamentele hervormingen. “Het is toch wel symptomatisch dat ons land jaar na jaar zakt in de internationale ranking, behalve op één parameter onderzoek en ontwikkeling”, zegt De Geest. “Een crisis mag niet altijd het excuus zijn om niets te doen. Want in goede tijden hebben we niets veranderd, in slechte tijden zeggen we dat het nu het moment niet is om te veranderen, wanneer dan wel? In tussentijd tikt de tijd verder en gaat onze concurrentiekracht achteruit. De stappen die we zetten, zijn werkelijk muizenstapjes.”
Automatische loonindexering
De torenhoge inflatie heeft een enorme impact op de lonen. Door de automatische indexering lopen de loonkosten fors op voor de bedrijven. Goed voor de werknemer, maar is het nog haalbaar voor de werkgever? De Geest vindt het alvast verkeerd dat de factuur wordt doorgeschoven naar slechts één groep, de ondernemingen. “Diegenen die het echt nodig hebben, moeten beschermd worden. Maar het is ook belangrijk dat de competitiviteit van onze ondernemingen intact blijft.”
