In Vlaanderen zijn er 180.000 werklozen. Maar daartegenover staan 75.000 vacatures die niet ingevuld raken. Hoe kan je langdurig werklozen ertoe aanzetten alsnog actief op zoek te gaan naar een baan? De politieke consensus groeit om dat te doen door de werkloosheidsuitkering te beperken in de tijd. Journalist Marc Van de Looverbosch praat erover met Vlaams volksvertegenwoordiger Axel Ronse (N-VA).
Onlangs blies cd&v-voorzitter Sammy Mahdi nieuw leven in het idee om werkloosheidsuitkeringen in tijd te beperken. Zo zouden werkzoekenden moeten ingaan op een finaal aanbod na 2,5 jaar. Indien ze weigeren zouden ze hun uitkering volledig verliezen. Daarmee lijkt er consensus te groeien binnen de meerderheid in het Vlaams Parlement. “Maar de Parti Socialiste (PS) laat Vlaanderen niet toe om te doen wat het wil op het vlak van arbeidsmarkt. In West-Vlaanderen werken er 14.000 mensen uit Noord-Frankrijk en slechts 6000 mensen uit Henegouwen. De reden waarom we minder Walen kunnen aantrekken dan Fransen is omdat werkloosheidsuitkeringen in Wallonië niet beperkt zijn in de tijd”, zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Axel Ronse (N-VA).
Al enige tijd vraagt de Vlaamse regering aan de federale regering om dringend werk te maken van een asymmetrisch arbeidsmarktbeleid. Zo kan Vlaanderen eigen accenten leggen. “Van die 116.000 mensen die vandaag uitkeringsgerechtigd zijn, zijn er nog heel veel die snel werk kunnen vinden. Als we die uitkering beperken in de tijd, gaan die ook snel werk vinden”, zegt Ronse. Maar een groter probleem is dat het aantal langdurig zieken alsmaar toeneemt. “In plaats van ziektebriefjes aan mensen te geven, moeten er briefjes komen met wat ze wel nog kunnen. Samen met die mensen moet er bekeken worden op welke manier ze aangepast kunnen werken”, aldus Ronse.