Op donderdag 29 september legde Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) zijn Septemberverklaring af in het Vlaams Parlement. Eigenlijk was de deadline maandag 26 september, maar door onenigheid binnen de Vlaamse regering werd de verklaring uitgesteld. Zo hield meerderheidspartij cd&v enkele dagen voet bij stuk over de indexering van het Groeipakket, de vroegere kinderbijslag. “Mijn ego heeft deuken geïncasseerd. Wat ik maandag hier heb moeten ondergaan, was pijnlijk”, aldus Jambon tijdens zijn uitgestelde Septemberverklaring.

Uiteindelijk kwam de witte rook op het Martelaarsplein woensdagavond. Opmerkelijk is dat in vergelijking met wat er maandag op tafel lag, er heel weinig veranderd is aan het akkoord. Volgens cd&v-voorzitter Sammy Mahdi gunden de partijen N-VA en Open Vld het de cd&v niet en waren ze bereid om alles lam te leggen. “Ik had niet verwacht dat cd&v zo snel ging toegeven. Ik had verwacht dat ze het nog wat harder gingen spelen”, zegt politicoloog Silke Goubin.

Gegokt en verloren

In het begrotingsakkoord wordt voor 4 miljard euro aan crisismaatregelen voorzien plus 1 miljard euro leningen aan bedrijven. De omstreden indexering van het basisbedrag in het groeipakket wordt opnieuw van 1 op 2 procent gebracht. Cd&v eiste om het Groeipakket volledig te koppelen aan de index. “Het is vooral een symbooldossier geweest. Terwijl als we gaan kijken naar de gevolgen van de energiecrisis op de gezinnen, waren er misschien andere, meer gerichte maatregelen die konden genomen worden. Cd&v heeft eerst zelf mee de indexatie afgeschaft, ze maken er nu een symbooldossier van en er waren misschien andere maatregelen die gezinnen meer hadden geholpen. Ze hebben gegokt en verloren”, zegt Goubin.

Imagoschade

Volgens Goubin is de schade binnen de Vlaamse regering groot. Maar ook daarbuiten. “We hebben nood aan goed bestuur. Iets waar Vlaanderen zich steeds mee profileerde. Maar de afgelopen jaren heeft dat imago flinke deuken opgelopen. We rollen van de ene crisis in de andere. Stikstof, de kinderopvang en nu de Septemberverklaring. En dit is al jaren gaande. We moeten er echt op letten dat mensen hun vertrouwen in de Vlaamse overheid niet verliezen. Dat is wat er momenteel op het spel staat.”